De aardbevingen van 26 en 30 oktober hebben een deel van de vallei de Valnerina ontwricht. Kerken en huizen rondom Norcia zijn ingestort of door gevaar voor instorting niet toegankelijk, wegen zijn gescheurd, verzakt en onbegaanbaar. Eeuwenoude schoonheid en getuigen van betekenis zijn daarmee verloren gegaan. Ook de prachtige kerk S. Salvatore bij het kerkhof van Campi. De foto laat de reddingspoging zien van de schamele resten. En nog steeds zijn er naschokken. Een aantal getroffen stadjes zoals Norcia, mijn eigen dorpje Campi Vecchio en Castelluccio in de Piano Grande zijn voorlopig afgesloten. Veel bewoners zijn tijdelijk elders ondergebracht en ondernemers staan op non-actief in afwachting van de opbouw. Treurige beelden van de gevel van de S. Benedetto in Norcia zonder kerk en klooster erachter gaan de wereld over.
De afgelopen twaalf jaar zijn er met mij honderden mensen een week naar de vallei de Valnerina gekomen op zoek naar een nieuw perspectief op leven, werk en leiderschap. De inspirerende setting vonden we uren lang wandelend in het afwisselende landschap, onderweg stilstaand bij de schoonheid van de dorpjes met hun verstilde kerkjes. En in de wijsheid van heremieten en monniken, in de kwaliteit van de stilte en in het vakmanschap en de gastvrijheid van de Umbriërs. Hier telt het basale, duurzame leven dichtbij de natuur.
Diezelfde natuur zorgt er nu voor dat het leven in een paar maanden tijd volledig is ontwricht. De afgelopen weken werd ik rondom Norcia en Campi geraakt door de schoonheid van de herfstkleuren van de natuur in schril contrast met de aanblik van de ingestorte muur rondom Norcia, kerken en huizen die zijn verpulverd tot gruis en de onzekere blikken in de ogen van de mensen wiens vertrouwde omgeving zo ruw is verstoord. Ook mijn eigen huis en veel vertrouwde plekken waar we met de gasten werkten zijn ingestort. Het ervaren van zoveel verlies doet pijn en roept de vraag op hoe verder.
Er zijn gelukkig lichtpunten die het vertrouwen voeden op een betekenisvol verder. In de hele Valnerina zijn geen gewonden of doden gevallen. Tijdens een gezamenlijke zondagslunch in Campi met de bewoners, hebben we met elkaar het leven gevierd. We delen niet alleen verdriet om het verlies, maar ervaren ook de liefde voor het leven, het dorp en de omringende natuur. De verbondenheid met elkaar en de solidariteit is groot en voedt de hoop het goede leven en werk hier weer op te kunnen bouwen. Wat een veerkracht en levenskunst! De één na de ander koopt of huurt een tijdelijk plekje om hier te kunnen blijven in afwachting van rust in de aarde en herstel van de huizen. De monniken waar we mee werken, blijven in Norcia en bouwen het klooster weer op. De prachtige abdijen waar we werken in de buurt van Spoleto staan nog fier overeind. Ze liggen buiten het getroffen gebied. En ook de agriturismi rondom Norcia en Campi waar we met de Cammino/De Weg verblijven, hebben geen schade en staan te popelen om het dagelijks leven weer op te pakken en gasten te ontvangen.
Ik voel me geroepen om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de Valnerina. Jarenlang vinden we hier inspiratie voor ons eigen leven, werk en leiderschap. Nu heeft de Valnerina en haar bewoners die inspiratie en steun broodnodig. Wat zou het prachtig zijn als we de betekenis van de Valnerina en zijn bewoners in het licht kunnen zetten. Juist nu. Om bij te dragen aan het besef van waarde, om moed en expertise te verzamelen en de volharding te ontwikkelen die nodig is om deze zware tijden te overleven en een impuls te geven aan de ontwikkeling.
De vele steunbetuigingen van gasten die we krijgen en overbrengen doen bewoners en collega’s goed. We willen graag een wisselwerking op gang brengen met Nederlandse gasten en de bewoners van de vallei en er weer heen met groepen zodra het kan. Deze decembermaand kijk ik met collega’s daar en hier om te zien wat er wenselijk is en wat er mogelijk lijkt. We weten nog niet hoe, maar zodra er meer bekend is, laat ik van me horen.
Ook nu of misschien wel juist nu kan de Valnerina ons inspireren bij onze eigen ontwikkeling. De diepe wijsheid van dit gebied heeft de kracht om leven en werk te transformeren. We ervaren allemaal vroeg of laat ‘aardbevingen’ die ons leven op zijn grondvesten doen schudden. Voor mij zijn de medebewoners van Campi bij deze aardbeving nu al een lichtend voorbeeld van veerkracht en vertrouwen, en dat is hard nodig om door te kunnen gaan.